Dening: Siti Zakiyatul Fikriyah
Masalah, ing urip iki, mesthi akeh kedadeyan sing ora dikarepke lan uga ujian urip sing ora ana enteke. Kadhangkala awake rumangsani yen urip iku banget angele, mula nganti ora bisa ndeleng dalan sing bener. Banjur awake dhewe nganti jeleh ngemu “kena apa kabeh masalah iki isa kedadeyan? Kena apa masalah iki ora ana enteke?”
Rasa penasaran iku uga bakal terus murub kanthi macem-macem pikiran sing ora ana enteke. Mungguhe pengen pasrah ngalah, mungguhe duweni pangarep-arep sing bisa ana dalan agawe metu, lan mungguhe malah uga bisa ora duwe pengarep-arep. Kabeh sipate manungsa iku akeh meceme, ora mung siji sing padha kabeh sipate. Dadi, yen awake wis entuk wates sing ora bisa dimaklumi neng akal, aja nganti lali, sejatine Gusti ancen menehi masalah akeh kanggo manungsa. Nanging Gusti Allah ora bakal menehi masalah kangge makluke sing ngluwehi kemampuan makluke.
Banjur, ing ngendi awake bakal balikake kabeh “masalah” iku? Pancen, proses ndeleng lan ngatasi masalah lan cara mbalekake masalah saben manungsa iku beda-beda. Yen saben manungsa ana masalah, uga gelem bali menyang Gusti, wis ora bakal ana keraguan, mula ati bakal lega.
Akale manungsa sing winates asring bakal nemokake, yen religiusitas bakal nggampangake awake urip kanthi migunani. Yen nemoni kahanan urip sing nuwuhake ujian lan masalah, saliyane njajal kanggo ngatasi, awake bakal condhong balikake (tawakal) menyang Gusti Allah sing duwe kekuwatan.
Obate yen lagi ana masalah, tenangke ati lan aja gampang gupuhi. Masio masalah mesthi teka nganti ora mikir wektu, nanging sing bisa ngatasi masalah tetep awak dewe nira. Mula, masio ora ana sing nyemangati, awake ya kudu tetep semangat gawe ngadepi masalah. Lan masrahke marang Gusti. Sawise ngerti menyang ngendi awake bakal mbalekake masalah urip. Golek cara agawe ngatasi masalah nganti tenang atine iku solusi sing paling tepat, ora mung gupuh tanpa golek solusi.
Kepiye supaya tetep tenang utawa anteng lan ora gupuhi? Carane uga awake mung kudu ngelingi berkah sing diwenehake Gusti. Angin gratis iki minangka kesenengan sing ora bisa diukur. Awak sing waras iku berkah sing ora bisa diukur. Pikiran sing waras minangka uga kesenengan sing ora bisa diukur. Mula awake dhewe sing kudu sregep nyukurake marang Gusti Allah.
Penulis adalah Mahasantri Pesantren Riset Al-Muhtada dan Mahasiswa Fakultas Bahasan dan Seni Universitas Negeri Semarang.
